Fat shaming in series en films

Het lijkt soms alsof er in elke serie en film een fat joke zit. Het gebeurt zo dikwijls, dat ik het tegenwoordig al op voorhand verwacht. En dat is niet alleen irritant, maar het geeft ook een heel schadelijke boodschap.

Uitgeschreven tekst

Worden er tegenwoordig eigenlijk nog series en films gemaakt zónder dat er fat shaming in voorkomt?

[muziek]

Ik heb het gevoel dat de laatste tijd wanneer ik een film of een serie kijk, er altijd wel een personage is dat een opmerking maakt over hun eigen lichaam of over het lichaam van iemand anders. En dat gebeurt zo dikwijls dat ik het tegenwoordig al gewoon op voorhand verwacht.

En ik vind dat heel vervelend, want dat wil zeggen dat ik nooit echt ontspannen aan een film of serie kan beginnen, omdat ik altijd op mijn hoede ben voor uitspraken die gaan over diëten, over dik zijn, over angst om dik te worden, over eten, noem maar op.

En het ergste vind ik wanneer dat gebeurt als het eigenlijk helemaal niet nodig is. Dan is het een film of een serie die gewoon goed is op zichzelf en goeie neutrale grappen heeft, en dan ineens BAM: fat joke, zonder dat het iets toevoegt aan het verhaal.

Ik vind dat echt zooo vervelend!

En het is niet alleen vervelend voor mij, maar ik vind het ook heel schadelijk. Want het gebeurt zo dikwijls en ook op een manier waarop het niet altijd even duidelijk is dat het fat shaming is. Als je niet continu bezig bent met fat acceptance, dan heb je helemaal niet door dat het een schadelijke afbeelding is van dikke mensen.

Ik zal even een voorbeeld geven. Laatst zag ik een film en die ging erover dat mensen steeds dommer werden en dat de maatschappij daardoor in verval was geraakt. Ten eerste viel het al heel hard op dat er meer dikke acteurs in deze film te zien waren dan in andere films. En ten tweede wat het ook zo dat de rollen waarbij de acteur iets moest zeggen, dat de allerdomste personages gespeeld werden door dikke acteurs of actrices.

Mij viel dat heel hard op. De boodschap was gewoon: domme mensen en dikke mensen staan aan elkaar gelijk. Na de film zei ik dat dan ook tegen de persoon met wie ik de film gekeken had en hen was dat helemaal niet opgevallen. En ik snap dat ook, want er werd nooit letterlijk gezegd dat het zo was, maar het werd wel zo afgebeeld.

En dat is net het schadelijke eraan, want het bevestigt de stereotypen en dan ga je mee in dat beeld dat al zo diepgeworteld zit in onze maatschappij, in onze cultuur, in onze hoofden. En het enige wat je daarmee doet, is dat stereotype bevestigen en het ook nog eens versterken.

Ik word daar echt niet happy van …

Het is ook een gemakkelijke manier om te scoren, want ze weten goed genoeg dat het in onze cultuur helemaal ok is om te lachen met dikke mensen. “Met een fat joke gaan we scoren, want we weten dat mensen ermee gaan lachen.”

Maar ja, ondertussen blijf ik wel achter met een wrang gevoel en krijg ik nog maar eens de boodschap binnen dat het helemaal ok is om te lachen met een lichaam dat eruitziet zoals dat van mij.

Ook interessant: