Ze stapte de lift uit met een perfect gecombineerde outfit, oversized zonnebril, feilloos kapsel en zorgvuldig uitgekozen accessoires. Ze bekeek zichzelf in de spiegelwand die voor haar hing en leek tevreden met wat ze zag. IJdeltuit, dacht ik bij mezelf, en ik draaide nog net niet met mijn ogen.
Ik stapte op mijn beurt de lift in en voelde me ineens heel slecht. Waarom moest ik nu zo negatief denken over haar? Want ik ben zelf een grote voorstander van dikke vrouwen die selfies nemen en naar zichzelf glimlachen in elke spiegel die ze tegenkomen. Vond ik dat deze dame dat niet mocht omdat ze slank was?
Ik weet het niet, maar ik besefte een seconde nadat ik het gedacht had, dat ik dit niet wilde denken. Want ik ken haar verhaal helemaal niet. Misschien heeft ze wel een ziekte overwonnen en is ze blij dat ze nog in de spiegel kán kijken. Misschien heeft ze net iemand verloren en was dit de eerste dag waarop ze zich een beetje goed voelde.
Of misschien is ze wél gewoon een ijdeltuit. Maar so what?
In deze maatschappij waar iedereen moet voldoen aan een onbereikbaar schoonheidsideaal, is het een fantastische overwinning als iemand in de spiegel durft te kijken en tevreden is met wat ze ziet.
Ik herinnerde mezelf daarom al snel aan de belofte die ik mezelf lang geleden gemaakt heb: niet negatief denken over anderen, want dat heeft alleen maar nadelen voor mezelf.
Wanneer ik vroeger over straat liep, dacht ik continu dat mensen iets over mij aan het denken waren. De persoon die net iets te lang naar me keek, was waarschijnlijk heel mijn outfit aan het afbreken. Twee vriendinnen die samen lachten net op het moment dat ze mij passeerden, die waren zeker met mij aan het lachen. Ik was continu op mijn hoede.
Maar eigenlijk deed ik dikwijls net hetzelfde met hen als wat ik vreesde dat zij met mij deden: ik scande en beoordeelde iedereen die mijn pad kruiste. Soms bewust, soms onbewust.
Wat een lelijke trui heeft zij wel aan. Dat kapsel! Dat jurkje spant toch wel héél fel …
En omdat ik negatief dacht over anderen, dacht ik ook dat anderen zo dachten over mij.
Logisch, toch?
En toen kwam ik terecht in de wereld van body positivity en fat acceptance. Ik geraakte er meer en meer van overtuigd dat onszelf vergelijken met anderen geen zin heeft. Dat we iedereen in hun waarde moeten laten. En dat we moeten stoppen met negatief denken over anderen, en onszelf.
Daarom maakte ik voor mezelf de beslissing om daar vanaf dat moment heel bewust mee om te gaan. Merkte ik bij mezelf dat ik in gedachten niet zo lief was tegen iemand? Dan riep ik mezelf tot de orde en herinnerde mezelf aan mijn nieuwe overtuiging: niet negatief denken over anderen.
Soms betrapte ik mezelf er pas vijf minuten later op. Dan was het moment al lang voorbij en besefte ik pas een tijdje erna wat er eigenlijk gebeurd was. En dan verontschuldigde ik me in gedachten bij die persoon om het goed te maken.
Maar denk nu niet dat ik hier het heilige boontje ben, hè. Ik denk ook nog weleens: dat vind ik nu echt geen mooie jas. En met die dame in de lift liep het gisteren dus ook eventjes mis.
Het grote verschil met vroeger is dat ik mezelf nu onmiddellijk corrigeer en probeer om in de plaats iets positiefs te denken over die persoon.
Het is een proces dat niet vanzelf lukt, maar wel eentje waar ik zelf ook de voordelen van ervaar.
Want dat negatief denken over anderen komt steeds minder voor. En die positieve gedachten zorgen ervoor dat ik veel milder ben geworden voor anderen én voor mezelf.
Dikwijls schenk ik gewoon geen aandacht meer aan mensen die me passeren. En als ik dan toch eens merk dat er iemand net iets te lang mijn richting uit kijkt, dan denk ik dat die mijn kapsel aan het bewonderen is. Of als die twee vriendinnen achter me lopen en lachen, dan glimlach ik zelf ook, want hoe heerlijk is het om met een goeie vriendin zo blij over straat te lopen!
En dat allemaal omdat ik ooit mezelf beloofd heb om niet meer negatief te denken over anderen. Het is echt een bevrijding en ik raad jou ook aan om het eens te proberen. Je zal versteld staan van het resultaat …
Ook interessant om te lezen:
De niet-zo-verbazende cijfers van de Flair-enquête
In de Flair van deze week staan enkele resultaten van hun body-image-enquête waaraan 3490 mensen deelgenomen hebben. De cijfers schetsen geen rooskleurig beeld over hoe veel vrouwen over hun lichaam denken. Dat is triest, maar ook niet helemaal verbazend.Enkele...
Wat als je een slechte dag hebt?
Body positivity ontdekken is geweldig: je krijgt weer waardering voor jezelf en je lichaam, en je vindt een fantastische community. Maar er komt ook eens een slechte dag waarop het allemaal niet zo rooskleurig is. En wat doe je dan?Hoe graag je jezelf en je lichaam...
Waarom eetbuien voorspelbaar zijn als je op dieet bent
Een stukje chocolade, gevolgd door twee koeken. Dan nog wat chips. En dan maar ineens de rest van het pak koeken, want nu is toch alles om zeep. Ken je dat? Als je ooit op dieet geweest bent waarschijnlijk wel. Want diëten en eetbuien gaan nu eenmaal hand in hand.Als...
Wat een prachtige en inspirerend verhalen schrijf je op je blog. Ik heb m’n hele leven ook last van mijn overgewicht en weet soms niet meer wat ik wil. Afvallen, niet afvallen, gelukkig zijn, honger lijden of gewoon vrolijk en onbezorgd. Ik blijf je volgen!